3 g pożywki. drożdże winiarskie. Ten przepis na wino z wiśnie pozwoli nam uzyskać wino 10% w ilości 10 litrów. Jeśli chcemy uzyskać wino o większej mocy należy dodać więcej cukru i mniej wody. W takim przypadku receptura będzie wyglądała następująco: 6 kg wiśni. 2,8 kg cukru. 3,5 l wody. 4 g pożywki. Zrobiłem wino wieloowocowe z wiśni, truskawek, czarnej porzeczki, jabłek, czereśni, malin. Robiłem bez drożdży, owoce najpierw leżały poprzekładane cukrem, później sok, który puściły zlałem wraz z wodą z cukrem do butli (20L). Fermentowało jakieś 2 miesiące. Później zacier przefiltrowałem dodałem cukru do smaku. Odcedzić, dodać wódkę i drożdże, ponownie przykryć i odstawić w ciepłe miejsce na 10 dni. Odcedź wino z osadu, rozlej do butelek, załóż uszczelki wodne i pozostaw w cieple jeszcze miesiąc. Ponownie odcedź wino z osadu, przelej do czystych butelek i przenieś do piwnicy na 2-3 miesiące. 16. Wino z czarnej porzeczki z sokiem z cytryny Jeśli chcesz przygotować sos z czerwonej porzeczki z pomidorami na zimę, zastąp wino octem (3 procent) i sosem sojowym z pół łyżeczki soli. Przechowywać w chłodnym miejscu. Sos z czarnej porzeczki doskonale nadaje się do mięsa. Obecność dużej liczby odmiennych receptur pozwala wybrać odpowiednią opcję. Jak zrobić wino z czerwonej porzeczki wódki. Skład: 5, 5 kg z czerwonej porzeczki, 0,8 kg cukru, 1 l wody, 500 ml wódki. Przed rozpoczęciem produkcji wina z czerwonej porzeczki wódki, jagody oczyszczone z łodygi, przemyto obsushivayut, miazga drewniana tłuczek i odstawiono na 1 godzinę. Wino z mrożonych porzeczek. Wino z zamrożonych porzeczki można wytwarzać tylko czerwone lub tylko czarne jagody. Od gustów różnych jagód, powinny być przygotowane oddzielnie. Ta receptura jest bardziej odpowiedni dla wytwarzania aromatycznych czarnej porzeczki. Aby przygotować słodkie wino będzie musiał podjąć następujące produkty: 7lx2. Tego lata po raz pierwszy robiłem swoje domowe wino. Miałem przepis, podstawowy sprzęt, a owoce zebrałem sam na działce. Targały jednak mną wątpliwości i wydawało mi się, że marnuję nie tylko swój czas, ale i 7 kilogramów czerwonych porzeczek. Efekt końcowy przerósł moje najśmielsze oczekiwania, a ci, którzy powątpiewali i pobłażliwie uśmiechali się jak przelewałem kolejne wiadra, teraz sami wyciągają z komórek zakurzone winiarskie balony. Wino, które zrobiłem ma fantastyczny smak, dużą moc i jest całkowicie naturalne tzn. nie zawiera w sobie polepszaczy, sztucznych aromatów, ani siarczanów i innych chemicznych substancji utrwalających. Ale od poczatku… Spróbujcie zrobić to co ja, a zapewniam, że się nie zawiedziecie. Czego potrzebujemy, aby zrobić wino w domu Nigdy nie robiłem, ani nawet nie przyglądałem się procesowi wytwarzania domowego wina. Zatem jako laik postanowiłem zdać się na fachowców, których znalazłem oczywiście w sieci. Trafiłem na stronę firmy Euro-win z Jasła, która oferuje szeroki wybór akcesoriów do wyrobu wina i nie tylko wina, bo także piwa, koniaków i innych alkoholi. Po krótkiej telefonicznej konsultacji kupiłem cały zestaw do produkcji wina w domu z 15-litrowym balonem i kilkustronicową “instrukcją obsługi” (taki zestaw “mały winiarz”). W zestawie znalazły się także: korek, rurka fermentacyjna, alkoholomierz (od razu mówię, że nieprzydatny, ale o tym potem) i woreczki z niezbędnymi składnikami, czyli drożdże, pirosiarczym potasu (naturalny środek do czyszczenia instalacji), pożywka dla drożdży i naturalny środek do klarowania wina. Poza tym potrzebujemy oczywiście owoców, z których zrobimy wino. Polecam te, które najobficiej rosną w sąsiedztwie waszego domu, albo na działce. Znawcy twierdzą, że wino można zrobić dosłownie z każdego owocu. Matka drożdżowa Początki są mało spektakularne. Talerz umytych, przebranych porzeczek rozgnieść łyżką tak, aby puściły sok fachowo w winiarstwie zwany moszczem. Staramy się żeby moszczu było około 0,5 litra, a jeśli brakuje przecieramy rozgniecione owoce jeszcze przez sitko (nie metalowe). Moszcz wlewamy do butelki i dodajemy do niego drożdże. Idąc za radą eksperta nabyłem suche drożdże (ponoć znacznie mocniejsze), których jedną, małą łyżeczkę rozpuściłem w 50 ml wody. Butelkę zatykamy watą i czekamy 2-3 dni aż rozpocznie się wstępna fermentacja. Nastaw Po upływie dwóch, trzech dni przystępujemy do decydującej fazy, której finałem będzie coś takiego: W przewodniku “małego winiarza” znajdziemy dokładne ilości poszczególnych składników, jakich będziemy potrzebować przy wytwarzaniu naszego domowego wina (patrz koniec postu). Ja wybrałem czerwone porzeczki, tak więc mój przepis wyglądał następująco: – sok (moszcz) z 7 kg owoców – przy wytworzeniu takiej ilości soku skorzystałem z sokowirówki pamiętającej jeszcze czasy PRL; zalecam także przelać sok przez sitko, aby pozbyć się piany, bo potem niepotrzebnie wypełnia ona wnętrze balonu. – 8,5 litra wody – 3,3 kg cukru – podanego w formie syropu cukrowego (cukier rozpuszczony w gorącej wodzie w proporcji 1litr na 1 kilogram, a potem ostudzony do temperatury pokojowej) Kiedy wszystko znajdzie się w balonie dodajemy “matkę drożdżową” i 5 gram rozpuszczonej w wodzie pożywki dla drożdży. Wszystko zamykamy korkiem z rurką fermentacyjną wypełnioną wodą. Fermentacja rozpoczyna się niemal od razu. Drożdże rozkładają cukier na alkohol i dwutlenek węgla. Naprawdę niezwykle miło się na to patrzy:) Mijają cztery tygodnie i mamy już wino… … ale nie możemy go jeszcze rozlewać do butelek. Kiedy fermentacja ustanie musimy zlać wino, aby pozbyć się obumarłych drożdży i szczątków owoców, które opadły na dno balonu. To także dobry moment, aby spróbować, jak smakuje nasze wino. Ku mojemu zdziwieniu kwaśny sok z porzeczek “wydał” pół-wytrawne, niemal pozbawione śladów kwasowości wino. W moim odczuciu poziom alkoholu w winie osiągnął 13-14%. Przed dalszą konsumpcją wstrzymał mnie lekki posmak drożdży i brak oczekiwanej klarowności:) Po tym jak wino trafiło z powrotem do balonu dodałem odrobinę środka do klarowania wina, a także 200 ml spirytusu, który nie służy do podniesienia zawartości alkoholu, ale do stabilizacji wina. Zapobiega to wszelkiego rodzaju infekcjom i zatruciom, na które młode wino jest bardzo podatne. Balon oczywiście zatykamy korkiem z rurką fermentacyjną i zostawiamy na co najmniej dwa tygodnie. Wino trafia do butelek Po cierpliwym odczekaniu dwóch tygodni można zlać wino do butelek. Na dnie balonu wytworzył się nowy osad, ale już znacznie mniejszy niż przy poprzednim zlaniu. Aby osad pozostał w balonie musimy sięgnąć po “specjalistyczny sprzęt”:). W zestawie “małego winiarza” znajdziemy specjalną rurkę z klipsem, która sprawi, że zlanie wina do butelek będzie znacznie prostsze niż mogłoby się to początkowo wydawać. Przed zlaniem przygotowałem 20 butelek. Zapełniłem 16. Ostatnim, ale bardzo ważnym elementem są korki. Specjaliści stanowczo odradzają korki wcześniej używane, gdyż mogą zanieczyścić wino, a ponadto są nieszczelne. Warto kupić nowe korki, a do nich korkownicę. Wydatek to niewielki, ale dzięki temu możemy mieć pewność, że wino będzie spokojnie leżakować czekając na moment kiedy je wypijemy. Opisałem Wam swój początek mojej z pewnością długiej przygody z domowym winem. Okazało się, że aby sprawnie i bezstresowo postawić pierwsze kroki w tym “biznesie” wystarczy uważnie przeczytać kilkustronicową broszurkę dołączaną do zestawu “małego winiarza”. Tak jak pisałem finał mojej “zabawy w wino” ogromnie mnie zaskoczył. Udało mi się uzyskać bardzo klarowne wino, o doskonałym, lekkim smaku, wspaniale rozgrzewające i pozbawione jakichkolwiek chemicznych dodatków. Poniżej tabela z podanymi ilościami poszczególnych składników dla wybranych przez nas owoców: Kilka słów o autorze Pozostałem wpisy: Dodaj komentarz Porzeczki czerwone to idealny materiał na wino, można z nich zrobić zarówno wina słabe jak mocne, wytrawne i słodkie, idealnie nadają się na wino jednoowocowe ale jeszcze lepiej smakują w mieszankach. Wina z porzeczek fermentują się bardzo dynamicznie a samoczynne klarowanie przebiega bezproblemowo. Przepis ten jest na 10L wina, poniżej zamieszczam listę produktów oraz ich ilość które będą nam / Moc wina12%14%16%18%Owoce [kg] [l] [kg] [g]----DrożdżeBordeaux, Bourgonge, Madeira, MalagaPozostałe składnikiPożywka Pektopol PrzygotowanieWiększość odmian porzeczek bez problemu oddaje sok, szczególnie kiedy owoce są dojrzałe, mimo to najlepiej owoce te fermentować w miazdze. Na początku owoce należy dobrze przepłukać w celu usunięcia niepożądanych mieszkańców. Następnie należy starannie odszypułkować, przebrać i usunąć nadpsute owoce. Kolejnym krokiem jest rozdrobnienie porzeczek, ponieważ owoce są dość drobne najlepszym rozwiązaniem jest delikatne zmiksowanie ich na najwolniejszych obrotach. Kiedy uzyskamy w miarę jednolitą masę, wlewamy ją do fermentora i nalewamy 1/3 planowanej wody, podgrzanej do 40-50*C i dodajemy łyżeczkę pektopolu. Podwyższoną temperatura nastawu umożliwi lepsze działanie enzymom pektopolicznym. Gdy całość ostygnie do temperatury pokojowej dodajemy pożywkę i wcześniej przygotowaną matkę drożdżową. Podczas fermentacji w miazdze należy kilka razy dziennie zamieszać nastawem, tak aby wymieszać czapę owocową z moszczem. Po około 3-4 dniach należy dodać syrop cukrowy - czyli resztę wody z rozpuszczonym w niej cukrem (w przypadku win powyżej 14% potrzebą wodę i cukier podzielić na dwie równe porcje) i fermetnować jeszcze przez 10 dni, również od czasu do czasu mieszając. Po tym czasie można zdjąć czapę owocową i dokładnie ją wycisnąć, moszcz przelać do balona i fermentować dalej. Wino należy ściągnąć znad osadu po około 1 miesiącu w przypadku win lekkich do 3 miesięcy w przypadku win ciężkich. PropozycjeBardzo dobre efekty daje mieszanka porzeczkowo(70%) - agrestowa(30%)UwagaPonieważ porzeczki zawierają dużo kwasów najczęściej popełnianym błędem jest zbytnie rozcieńczenie moszczu. Stosunek moszczu do wody nie może przekroczyć 1:2, w przeciwnym razie wino będzie puste w smaku. Gdy posiadamy owoce wyjątkowo kwaśne należy zmieszać je z moszczem z innych, mniej kwaśnych owoców np: jabłko, gruszka, w ilości około 10-20%. Podstawowe składniki: Woda, Cukier, Owoce Kategoria: wina domowe Słowa kluczowe: wino z porzeczki, wino porzeczkowe, porzeczniak, przepis na wino, wino domowe W tym poście opiszemy krok po kroku jaki jest przepis na wino z czerwonej porzeczki oraz nieco ciekawych informacji o samej porzeczce. Porzeczkami hodowanymi są czerwone, białe i bardziej słodsze - czarne. Ich sezon rozpoczyna się od końca czerwca i trwa do całkowitego zbioru dojrzałych owoców (duże ilości idealne na przetwory i wina). Dojrzałe porzeczki można pozostawić na krzewie nawet parę tygodni i wciąż będą dobre do spożycia. Porzeczka należy do owoców, o które trzeba dbać. Pielęgnacja krzewów odbywa się przez wycinanie pędów, które są stare, wyschnięte lub dolne odrosty najlepiej zostawić 4-5 najsilniejszych pędów. Całkowite ścięcie wszystkich pędów powinno się odbywać po 7-8 latach. Jak zrobić wino z czerwonej porzeczki? Owoce należy umyć, obrać z gałązek lekko zmiażdżyć i pozostawić na noc. Następnie wycisnąć sok. Do soku dodać syrop sporządzony z 4 kg cukru zmieszanego z wodą. Zaczyn drożdżowy z takich drożdży, które fermentują nawet wtedy, gdy cukier i alkohol osiągają w winie wysokie stężenie. Więcej wskazówek w poście - Fermentacja moszczu. Po zakończeniu fermentacji do wina dodać syrop sporządzony z 2 kg cukru. Dla uzyskania ciemnoczerwonej barwy i mocniejszego aromatu można dodać 20% moszczu z czarnej porzeczki i zastosować drożdże typu Malanga. Przykładowe proporcje na wino z czerwonych porzeczek: 10 kg oczyszczonych owoców, 3 g pożywki dla drożdży, 6 kg cukru, 4 litry wody (rozpuścić cukier w wodzie aby powstał syrop), drożdże winne Bordeaux, Burgund lub uniwersalne. Sposób przygotowania: Wino porzeczkowe Porzeczki myjemy i obieramy a nastepnie wsypujemy do baniaka. Wode gotujemy z cukrem. Gdy będzie zimn wlewamy do baniaka. Zatykami korkiem z rurka. Odstawiamy w ciepłe miejsce na ok. 1,5 miesiąca. Nastepnie zlewamy wino, oddzielając owoce. Wino powrotem wlewamy do baniaka, tym razem z rodzynkami. Jeśli jest taka potrzeba i wino jest za mocne można dolac jeszcze wody lub wody z cukrem. Odstawiamy na kolejny miesiąc do półtora. Po tym czasie zlewamy do butelek i przechowujemy w zacienionym, chłodnym miejscu. Podobne przepisy Porzeczka czerwona jest krzewem doskonale nadającym się do uprawy amatorskiej w ogrodach przydomowych i na działkach. Jej owoce, zbierane w pełni lata, są doskonałym surowcem na przetwory domowej roboty - galaretki, dżemy, wina i soki. Do uprawy amatorskiej porzeczkę czerwoną predysponuje też większa mrozoodporność i mniejsza wrażliwość na choroby w porównaniu do porzeczki czarnej. Porzeczka czerwona Porzeczka czerwona - charakterystyka gatunku Pierwsze wzmianki o porzeczce czerwonej (Ribes rubrum) datuje się na XV wiek, początkowo była ona traktowana jako roślina lecznicza. Dopiero w późniejszym wieku rozprzestrzeniła się na Europę Wschodnią i Anglię. W Europie Zachodniej owoce porzeczki czerwonej są towarem luksusowym. U nas zaś pozostają nieco niedoceniane. Porzeczka czerwona to stosunkowo mało wymagający krzew, cechujący się dużą mrozoodpornością. Wegetację rozpoczyna później niż porzeczka czarna, dzięki czemu jej kwiaty nie są tak często uszkadzane przez przymrozki. Nadaje się do uprawy na terenie całego kraju. Krzew dorasta do ok 1,0-1,5 m wysokości, w zależności od tego w jaki sposób będzie cięty. Porzeczka czerwona, prawidłowo prowadzona owocuje obficie, jeden krzew może wydać 4-5 kg. owoców. Owoce porzeczki czerwonej zawierają 2 razy mniej cukru od innych owoców, zwierają natomiast dużo kwasów organicznych, a szczególnie kwasu cytrynowego. Posiadają dużo błonnika oraz witaminy B i E. Dodatkowo owoce mają właściwości przeciw utleniające. Doskonale nadają się na przetwory, a konfitura z czerwonej porzeczki może z powodzeniem służyć jako zamiennik dla drogiej konfitury żurawinowej, dodawanej do mięs. Uprawa porzeczki czerwonej Stanowisko uprawy porzeczki czerwonej powinno być słoneczne. Dość często popełnianym błędem jest sadzenie krzewów w cieniu drzew, gdzie owocują słabiej i dają drobne owoce. Wymagania glebo porzeczki nie są bardzo wygórowane. Porzeczka czerwona wymaga gleb lekko kwaśnych, o odczynie pH 5,5 – 6,5. Najlepiej aby była to gleba żyzna i zasobna w próchnicę ale porzeczki udają się też na słabszych i lżejszych glebach. Wówczas należy jedynie pamiętać o utrzymaniu odpowiedniej wilgotności gleby. Uwaga! Porzeczek nie należy sadzić na glebach bardzo ciężkich, gliniastych i podmokłych. Sadzenie porzeczki czerwonej Termin sadzenia porzeczki Sadzonki porzeczki z nagim korzeniem sadzi się jesienią, na przełomie października i listopada lub wiosną w marcu i kwietniu. Warto zauważyć, że porzeczka czerwona lepiej nadaje się do wiosennego sadzenia niż porzeczka czarna, gdyż nieco później rozpoczyna wegetację. Natomiast sadzonki porzeczek z pojemników sadzić można przez cały sezon wegetacyjny. Są jednak droższe od tych z odkrytym miejsca sadzenia Chcąc posadzić porzeczkę czerwoną należy najpierw odpowiednio przygotować miejsce. Dołek należy wykopać kilka dni przed sadzeniem porzeczki, co pozwoli dobrze przewietrzyć się ziemi. Dołek powinien być głębokości 30 cm, i na tyle szeroki aby swobodnie pomieścić korzenie bez konieczności ich zaginania. Z dna dołka należy usunąć duże kamienie i spulchnić ziemię, po czym wymieszać ją z nawozem organicznym oraz garścią popiołu drzewnego, zapewniającego potrzebną dla tych krzewów dawkę i rozstawa sadzenia W tak przygotowane miejsce możemy w końcu zacząć sadzić porzeczkę. Do sadzenia należy wybierać sadzonki zdrowe, które mają dobrze wykształcony system korzeniowy i przynajmniej po 3 pędy boczne. Korzenie uszkodzone i zbyt długie skracamy, zazwyczaj do dł. ok 20 cm. Po włożeniu rośliny do dołka należy przysypać ją ziemią wymieszaną z kompostem. Na koniec obficie podlewamy. Ważne! Krzewy porzeczki czerwonej sadzimy ok. 5-7 cm głębiej niż rosły w szkółce. Porzeczki sadzimy w rzędach w odstępach 1,0-1,2 m. Odstępy między rzędami powinny wynosić 1, po sadzeniu Po posadzeniu porzeczki, należy też ją przyciąć, pozostawiając nie więcej jak 4-5 pędów, a pozostałe wycinać przy samym dole. Pozostawione pędy skracamy do wys. 2-4 oczek. Dzięki temu roślina lepiej się rozkrzewi i wytworzy silniejsze nowe pędy. Pielęgnacja porzeczki czerwonej Zabiegi pielęgnacyjne porzeczki to przede wszystkim dbanie o odpowiednią wilgotność podłoża, czyli podlewanie. Przy pielęgnacji porzeczki trzeba też pielić wokół krzewu. Dobrym rozwiązaniem jest ściółkowanie, co zatrzymuje wilgoć, a także hamuje wzrost chwastów. Jako ściółka mogą być wykorzystane: trociny, kora sosnowa, dobrze przekompostowany obornik. Pielęgnowanie porzeczki to także dbanie o jej stan zdrowia, ochrona przed wszelkimi szkodnikami i chorobami porzeczki, a także prawidłowe cięcie porzeczki czerwonej. Cięcie porzeczki czerwonej Jeżeli chce się dobrze ciąć porzeczkę czerwoną należy zapamiętać, że porzeczka czerwona owocuje na pędach dwu- lub trzy-letnich, a sam krzew ma naturalną tendencję do krzewienia się. Tnąc porzeczkę czerwoną nadaje się formę najbardziej sprzyjającą wspomagające owocowanie Rozpoczynamy cięcie porzeczki czerwonej trzeciej zimy. Skracamy każdą gałązkę do 5 pączków. Następnie należy skracać co roku na długość 3-5 pączków wszystkie pędy, które wyrosły z pędów przycinanych w roku pielęgnacyjne To cięcie porzeczki czerwonej stosowane jest od 5 roku życia. Usuwa się 2-3 najstarsze pędy główne u nasady krzewu, co pomaga doświetlić krzew. Zostaną one zastąpione przez młode pędy. Zabieg powtarzamy co roku dzięki czemu będziemy mieć stałą rotację nowych pędów. Cięcie porzeczek. Jak i kiedy przycinać porzeczki? Warunkiem wysokiego plonu porzeczek jest odpowiednie cięcie tych krzewów. Prawidłowo przycięte porzeczki lepiej się ukorzeniają po posadzeniu, rozkrzewiają, kwitnienie jest bardziej obite, owoce dorodniejsze i wzrasta odporność na choroby. Zobacz jak i kiedy przycinać porzeczki aby cieszyć się dużymi plonami zdrowych owoców! Więcej... Zbiór porzeczki czerwonej Owoce porzeczki czerwonej zbieramy od końca czerwca do początku sierpnia. Zrywamy całe grona, a nie pojedyncze owoce. Zebrane owoce można przechować w lodówce przez okres do dwóch tygodni, najlepiej na dolnej półce, w pojemniku na sałatę. Można je spożywać na surowo oraz wykorzystać do przyrządzania przetworów - galaretek, dżemów, konfitur, soków, win lub ugotować z nich kompot. Jako składnik przetworów, owoce porzeczki czerwonej dobrze sprawdzają się w połączeniu z agrestem oraz świdośliwą. Odmiany porzeczki czerwonej Na działce warto posadzić 2-3 różne odmiany porzeczki czerwonej o różnej porze dojrzewania owoców. Dzięki temu ich smakiem będzie można cieszyć się przez większą część lata - od lipca do sierpnia. Oto najpopularniesze odmiany porzeczki czerwonej:Detvan - odmiana porzeczki tworząca duży i zwarty krzew, plonuje b. obficie. Owoce duże , zebrane w długie grona. Dojrzewają w połowie lipca. Odmiana odporna na antraknozę liści van Tets - ta odmiana porzeczki tworzy duży, luźny krzew, owoce smaczne, zebrane w długich gronach, dojrzewają połowie lipca. Odporna na opadzinę liści porzeczki. Polecana do uprawy w - krzew o silnym wzroście i lekko rozłożystym pokroju. Tworzy dość długie grona z licznymi owocami o słodko-kwaśnym smaku. Owoce dojrzewają ok. 3-5 dni później niż u odmiany Jonkheer van Tets. Uchodzi za mało podatną na - jest to odmiana późna, szybko rosnąca i plenna. Owoce zebrane w długich gronach, duże do średnich, po dojrzeniu nie osypują się. Decydując się na uprawę tej odmiany, trzeba uważać na szkodnika - wielkopąkowca - późna odmiana deserowa, o wyjątkowo smacznych owocach. Rośnie silnie i obficie plonuje. Niestety często porażana przez antraknozę porzeczki, dlatego dla ograniczenia porażenia tą chorobą warto nad krzewami formować daszki z folii. Przeczytaj również: Porzeczka biała - odmiany, uprawa, sadzenie Porzeczka biała jest stosunkowo mało popularna, tymczasem dość dobrze nadaje się do warunków uprawy amatorskiej. Jej wymagania uprawowe są identyczne jak u porzeczki czerwonej, a owoce są bogatym źródłem witaminy C i wielu innych składników odżywczych. Nadają się do bezpośredniego spożycia jak i na przetwory, choć ich zabarwienie na pewno nie jest tak atrakcyjne jak w przypadku porzeczki czerwonej. Więcej... Krzewy owocowe w ogrodzie Planując nasadzenia w kwaterze sadowniczej nie sposób zapomnieć o krzewach owocowych, które nie są zbytnio wymagające w uprawie, a w podzięce za trud włożony w ich pielęgnację odwdzięczą się obfitym owocowaniem. Zobacz jakie krzewy owocowe są najłatwiejsze w uprawie oraz czym się kierować wybierając krzewy owocowe do ogrodu lub na działkę. Więcej... Rośliny sadownicze mało znane - ciekawe drzewa i krzewy owocowe Planując nasadzenia w przydomowych sadzie warto zwrócić uwagę na rośliny sadownicze mało znane, które rodzą smaczne, bogate w składniki odżywcze owoce. W większości te ciekawe drzewa i krzewy owocowe posiadają też liczne walory ozdobne, wiele z nich jest mało wymagających i wysoce mrozoodpornych. Oto jak stworzyć niezwykły sad, pełen cennych, nietypowych owoców. Więcej... Opracowano na podstawie: Jean-Marie Polese, Uprawa krzewów owocowych, Wydawnictwo RM, Warszawa 2008, s. 36-44; Joanna Filipczak, Katalog roślin- drzewa, krzewy, byliny, Agencja Promocji Zieleni Sp. z Warszawa 2011, s. 283-284; dr Katarzyna Król, Kolorowe porzeczki, Działkowiec, Nr 3/2010, s. 42-43. Fot.

wino z czerwonej porzeczki forum